เริ่มจากการค้นหาตัวเอง สู่นักกิจกรรมมหาวิทยาลัย

“จากเด็กที่ไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไรในวันนั้น สู่นักกิจกรรมมหาวิทยาลัยในวันนี้ เพราะการค้นหาตนเอง และการเรียนรู้ไม่มีที่สายเกินไป”

วันนี้ทางปิดเทอมสร้างสรรค์ได้นำบทสัมภาษณ์ของ คุณอั้ม ภรณ์ชิตา เรืองกิจธนโชติ ศิษย์เก่าปีการศึกษา 2565 จาก หลักสูตรรัฐศาสตร์ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ มหาวิทยลัยวลัยลักษณ์ มาฝากน้องๆ ปิดเทอมสร้างสรรค์ มาดูกันว่าการเปลี่ยนแปลงที่เริ่มต้นจากค้นหาตัวเองและผันตัวมาเป็นนักกิจกรรมของมหาวิทยาลัยได้อย่างไรไปดูกันเลย  

เริ่มจากการไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไรสู่สิ่งที่ใช่ในวันนี้ 

(อั้ม)  สวัสดีน้องๆ ปิดเทอมสร้างสรรค์ทุกคนนนะคะ วันนี้ขอมาเล่าประสบการณ์ที่เริ่มค้นหาตนเองมาให้น้องๆ ได้เรียนรู้เป็นเคสตัวอย่างนะคะ  ก่อนอื่นเลยขอบอกก่อนเลยว่า เป็นเด็กที่เรียนได้ระดับกลางๆ มาตั้งแต่เด็กๆ เลยค่ะ แต่เป็นเด็กที่มีความสามารถที่หลากหลายมาก แต่ไปไม่สุดสักทาง หรือ อาจจะเรียกว่า เป็ดตัวหนึ่งก็ได้ แต่เมื่อเริ่มโตขึ้น ก็อยากจะค้นหาตัวเองดูสักครั้งว่า เราเนี่ยชอบอะไร และอยากทำอะไรจริงๆ กันแน่ หรือความสามารถที่เรามีจะนำไปต่อยอดด้านใดได้บ้าง เลยได้ตั้งคำถามกับตัวเองว่า

“จะทำอะไรดี ที่สามารถทำให้ตัวเองมีความสุข และ ประสบความสำเร็จกับสิ่งที่ทำ” 

จึงได้เริ่มต้นขึ้นกับการเริ่มเป็นนักกิจกรรมของมหาลัย 

เมื่อเข้าเริ่มเข้า ปี 1 

ตอนเข้าปี 1 ในมหาลัยมีกิจกรรมให้ทำเยอะมากและหลากหลาย แต่ก็ยังเลือกไม่ได้นะคะว่าเราจะไปทางไหน จึงมามองในสิ่งที่เราเรียนคือด้านรัฐศาสตร์ ตอนนั้นคิดอย่างเดียวเลยว่า กิจกรรมที่เราจะทำ เราต้องได้รับประสบการณ์ที่ดี และ ต้องได้ประโยชน์ในด้านการเรียน จึงเริ่มไปสมัคร สภานักศึกษาของมหาวิทยาลัย

ตอนสมัครสภานักศึกษา ตอนนั้นรู้สึกท้าทายมากค่ะ แต่เราก็ได้รับคัดเลือกให้เป็น จึงได้มีโอกาสได้ทำหลายๆ อย่าง และ ได้ใกล้ชิดเพื่อนๆ พี่ๆ นักศึกษามากยิ่งขึ้น ไม่ว่าจะเป็นการช่วยแก้ปัญหา การรับเรื่องร้องเรียน รวมถึงการพิจารณางบให้นักศึกษาแต่ละชมรม ตอนนนั้นรู้สึกแปลกใหม่มากๆ อีกทั้งประสบการณ์ของการเป็นสภานักศึกษาสามารถนำมาต่อยอดในสายงานอาชีพได้อีกด้วย และในตอนนั้น ได้เป็นสภานักศึกษาทั้งปี 1 และ ปี 2 

อยากเป็นบาริสต้า ช่วงปี 2

ตอนนั้นรู้สึกว่างและอยากหารายได้ และในจังหวะนั้น ชมรมผู้ประกอบการนักศึกษาได้เปิดรับสมัครบาริสต้าและผู้จัดการร้านในร้านคาเฟ่ ที่บริหารโดยนักศึกษา จึงได้ไปสมัครและผ่านการคัดเลือก จึงได้เอาประสบการณ์ที่มี และความอยากทำนำมาใช้ และนอกจากนั้น ยังได้ความรู้เพิ่มเติม ได้ประสบการณ์ในด้านบริการใหม่ ๆ รวมถึงการบริหารร้านให้มีลูกค้า ถึงแม้ว่าอาจะไม่ตรงกับสิ่งที่เรียน แต่มันก็สามารถทำให้ค้นพบได้ว่า เราก็อยากมีธุรกิจของตนเองสักอย่างนึง และได้ค้นพบอีกว่าตนเองก็ชอบทานกาแฟเหมือนกัน 

เมื่อเริ่มเรียนหนักขึ้นในช่วงปี 3

ถึงแม้ว่าเราจะทำกิจรรมขอมหาลัยวิทยาลัย แต่เราก็จะทิ้งเรื่องการเรียนไม่ได้ เพราะการเรียนของเรามาเป็นอันดับ 1 ต้องลำดับความสำคัญให้ดี บอกได้เลยว่าช่วงนั้นเรียนหนักมาก แต่เมื่อได้เริ่ทำกิจกรรมแล้ว รู้สึกชอบ เพราะได้รู้จักคนเยอะขึ้น มีประสบการณ์ในหลายๆ ด้านมากยิ่งขึ้น จึงยังไม่ทิ้งกิจกรรมถึงแม้ว่าจะเรียนหนักก็ตาม ในช่วงปี 3  ถือว่าทำกิจกรรมเยอะมาก แต่ไม่ได้เป็นสภานักศึกษาแล้วนะ แต่ได้ฟอร์มทีม มาเป็น องค์การบริหารองค์กรนักศึกษา หรือ อบ. ตอนนั้นที่ได้ทำถือว่า เหนื่อยมาก เพราะต้องจัดการกิจกรรมหลายอย่างมาก ไม่ว่าจะเป็น กิจกรรมรับน้อง , กิจกรรมไหว้ครู , กิจกรรมดาวเดือน ซึ่งกิจกรรมพวกนี้ นักศึกษาในทีม อบ เป็นคนจัดการทั้งหมด และ ในช่วงนั้นเรียนหนักมาก จึงต้องแบ่งเวลาให้ดี แต่ตอนนั้นมีความสุขและสนุกกับมันมากๆ และประสบการณ์ที่ได้ สามารถนำไปต่อยอดในการฝึกงานได้อีกด้วย 

ปี 4 อันหนักหน่วง

เมื่อได้เป็นพี่ปี 4 แล้ว สิ่งที่หนัดสุดเลยคือโปรเจคจบ และหาที่ฝึกงาน แต่เราได้ชื่อว่าเป็นนักกิจกรรมเแล้ว ก็ยังอยากทำต่อ แต่ครั้งนี้ เป็นทีมที่ซัพพอร์ตน้องๆ รุ่นใหม่ และเป็นที่ปรึกษาให้กับน้องๆ ที่อยากทำกิจกรรมต่างๆ ซึ่งถือว่าตอนนั้นเรารู้สึกประสบความสำเร็จในสิ่งที่เราตั้งใจเอาไว้นะ เพราะว่าเราตั้งใจที่จะมาค้นหาตนเอง และทำในสิ่งที่สามารถนำเอาความสำมารถที่เรามีมาต่อยอด และพัฒนาเราได้อีก นอกจากเราจะได้ประสบการณ์แล้ว เรายังสามารถแนะนำและซัพพอร์ตรุ่นน้องให้ประสบความสำเร็จได้ และเมื่อถึงตอนเราฝึกงาน ก็ได้นำเอาประสบการณ์ที่ทำกิจกรรมในมหาลัยไปปรับใช้ และ ได้ใช้เกือยทุกอย่าง สามารถพัฒนาเราได้ดียิ่งขึ้นอีกไปอีก

• Facebook
• Twitter
• Line